درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی
اگر به فکر درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی هستید با ما تا انتها همراه باشید.
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال است که بر مغز و رفتار فرد تأثیر می گذارد.
هیچ درمانی برای ADHD شناخته نشده است ، اما چندین گزینه می تواند به فرد و یا کودک کمک کنند و علائم آنها را مدیریت کند.
درمان ها بیش فعالی از مداخلات رفتاری تا تجویز دارو بسیار متنوع است.
کلیک کنید:
در بسیاری از موارد ، دارو به تنهایی یک درمان موثر برای ADHD است.
با این حال ، موسسه ملی بهداشت روان امریکا پیشنهاد می کند که استفاده از گزینه های دیگر نیز حائز اهمیت است.
اختلال نقص توجه و بیش¬فعالی (ADHD) یکی از مشکلاتی است که در کودکی ایجاد می شوند و والدین و معلّم ها متوجه می شوند که کودک:
- بیش از حد معمول فعالیت و تحرک دارد.
- دائم حواسش پرت می شود.
- نمی تواند حتی برای مدت کوتاهی مشغول یک کار ثابت باشد.
- تکانشی است یعنی بدون فکر و ناگهانی دست به کاری می زند.
- تمرکز کردن برایش خیلی سخت و دشوار است.
- تغییر دادن و جابه‌جا شدن بین نیازهای ذهنی
- تغییر دادن و جابه‌جا شدن بین نیازهای ذهنی
بسیاری از ما حداقل برخی از علائم ذکر شده در بالا را در خود دیده ایم و یا حس کرده ایم ولی دچار اختلال نقص توجه و بیش فعالی نیستیم.
زمانی می توان گفت کودکی به ADHD مبتلاست که علائم بالا ارتباطش با سایر افراد یا وضعیت تحصیلی اش را دچار مشکل کند.
اقدامات درمانی در ADHD
- روان درمانی
- رفتار درمانی
- آموزش مهارت های اجتماعی
- داروها
- پروسه آب درمانی
- ماساژ درمانی
- اتاق تجهیزات
- پروسه درمان همراه با بازی برای کودکان
- مرحله تعادل ادراک و حس
- انجام تست های تشخیصی
- گفتار درمانی
- اتاق درمان ذهن
- تقویت ادراک شنیداری
کلیک کنید:
علائم بیش‌فعالی در نوجوانان:
- تکانشی بودن
- بی‌نظمی
- ناتوانی از مهارت‌های مدیریت وقت
- مشکل در تمرکز بر یک کار
- مشکل چند وظیفه‌ای
- فعالیت بیش از حد یا بی‌حوصلگی
- برنامه‌ریزی نامناسب
- کم‌توانی در تحمل ناامیدی
- نوسانات خلقی مکرر
- مشکلات پس از انجام و تکمیل وظایف
- گرم بودن بیش از حد
کلیک کنید:
اختلال نقص توجه/ بیش‌فعالی دارای دو نوع اصلی زیر است:
| ۱_ بیش فعالی و نقص توجه همراه با بی توجهی | ۲_ بیش فعالی و نقص توجه همراه با عملکردهای تکانشی |
| این کودکان عموما در تمرکز و توجه بر روی مسائل درسی و حتی عملکرد های تفریحی با مشکل مواجه می شوند. | هنگامی که کودک آرام و قرار ندارد و حتی در هنگام نشستن روی صندلی مدام در حال تکان خوردن است. |
| هنگامی که با او به گفتگو می پردازید اینطور حس می شود که حتی در صورت تماس چشمی به صحبت های شما گوش نمی دهد. | معمولاً این کودکان دارای قدرت تکلم بالا و بسیار صحبت می کنند. |
| عدم توانایی در برنامه ریزی درس های مدرسه و فعالیت های پیرامون خود. | کودکانی که با این اختلال درگیرند نمی توانند به آرامی و بدون ایجاد صدای اضافه خود را سرگرم کنند و یا به بازی بپردازند |
| دوری کردن از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز و توجه داشته باشد و یا با اکراه به انجام آنها می پردازد. | دائماً در حال دویدن، بازی های خطرناک و دارای تحرک بسیار زیاد. |
